Ο Δήμος Περιστερίου εμβολιάζει τα παιδιά ανασφάλιστων και ανέργων γονέων

Ο Δήμος Περιστερίου «αγκαλιάζει τα παιδιά που μας έχουν ανάγκη». Ξεκινά εκστρατεία δωρεάν εμβολιασμού για παιδιά ανασφάλιστων και μακροχρόνια ανέργων γονέων, καθώς και για τα Περιστεριωτόπουλα χωρίς καμία ιατρική παρακολούθηση.  Η κοινωνική δράση υλοποιείται από τον Δήμο Περιστερίου σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηναίων και την Ιερά Μητρόπολη Περιστερίου. Πληροφορίες: -Δημοτικά Καταστήματα, Πλ. Δημοκρατίας (Πλ. Δημαρχείου), (δίπλα στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας). Υπεύθυνη:  κα Καρποντίνη Ειρήνη. Τηλέφωνο: 2105743971, ώρες: 9-11 -Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας - Πλ. Δημοκρατίας (Πλ. Δημαρχείου). Διοικητικός Υπεύθυνος: Διάκονος Αλέξανδρος Ζαρίκος. Τηλέφωνο: 2105711633, ώρες: 9-12

Ερμηνεύοντας...τα χρώματα στο παιδικό σχέδιο

Κάθε άτομο δίνει το δικό του νόημα στα χρώματα, ωστόσο κάθε χρώμα συνδέεται εννοιολογικά με συγκεκριμένες ιδιότητες (Κάσσα, 2004). Η απουσία χρώματος θεωρείται ένδειξη «συναισθηματικού κενού», ενώ αντίθετα η «αρμονική» του ένταξη στο σχέδιο αποτελεί ένδειξη καλής ισορροπίας.
Η χρήση των βασικών χρωμάτων (κόκκινου, κίτρινου, μπλε, άσπρου) υπάρχουν πιθανότητες να αποτελεί καλό σημάδι «μέχρι τα 6 χρόνια» (Κάσσα, 2004). Τα χρώματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στα θερμά και στα ψυχρά. Στα θερμά ανήκουν χρώματα όπως το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο και το πράσινο. Στα ψυχρά, από την άλλη, ανήκουν χρώματα, όπως το βιολετί, το μπλε, το γαλάζιο και το γαλαζοπράσινο. Με βάση αυτόν το διαχωρισμό, μελετήθηκαν και ερευνώνται αδιάκοπα οι θετικές και αρνητικές επιδράσεις των χρωμάτων στην ανθρώπινη ψυχολογία (Κάσσα, 2004). Πιο συγκεκριμένα:
Το κόκκινο είναι το σύμβολο της ζωής, εκφράζει τα συναισθήματα, την αγάπη στο επίπεδο των αισθήσεων, το πάθος, τις έντονες παρορμήσεις. Είναι το χρώμα που δίνει πολλή ενέργεια, ενεργοποιεί, διεγείρει, προκαλεί συναισθήματα ευεξίας, θάρρους και δύναμης, κινητοποιεί ή ακόμα δημιουργεί επιτακτικές επιθυμίες. Επιπρόσθετα, αντιστοιχεί στην αισιοδοξία και στη διάθεση για ζωή, αυξάνει τον αυθορμητισμό και την εμπιστοσύνη στις προσωπικές δυνάμεις, και δίνει δυνατή θέληση. Το κόκκινο, όμως, σε μεγάλες δόσεις διεγείρει έντονα, απειλεί, παρακινεί σε βιασύνη, απωθεί. Η υπερβολική χρήση σημαίνει ψυχολογικά ζωηρές και γρήγορες συγκινήσεις, νευρωτική συμπεριφορά, παρορμήσεις, εκρήξεις θυμού και υπέρμετρο αυθορμητισμό (Κάσσα, 2004).
Το κίτρινο είναι το χρώμα της διανόησης, της διάνοιας, της ανώτερης ευφυΐας, της σκέψης, του πνεύματος. Είναι το πιο φωτεινό απ’ όλα τα χρώματα και έχει εκρηκτική και διεγερτική επίδραση. Δείχνει άνοιγμα σε πνευματικούς ορίζοντες, την απελευθέρωση, την καθαρή και ψυχρή φιλοδοξία, το δυναμισμό, την έλλειψη δέσμευσης και το συνεχές ψάξιμο για νεωτερισμούς. Φανερώνει καλή πνευματική επικοινωνία, αναλυτική σκέψη, καλή λεκτική έκφραση. Είναι το κατεξοχήν χρώμα που ακτινοβολεί και αναζωογονεί το πνεύμα. Διεγείρει το νου, καλλιεργεί την έμπνευση και τη φαντασία, δυναμώνει το νευρικό σύστημα, βοηθά τον προσωπικό αυτοέλεγχο. Στην αρνητική μορφή συνδέεται με τη ζήλια και την αρρώστια. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι οι ψυχικά ασθενείς αποφεύγουν το κίτρινο χρώμα (Κάσσα, 2004).

Το πράσινο είναι μια σύνθεση χρωμάτων, του μπλε και του κίτρινου. Είναι το χρώμα της φύσης και φανερώνει κοινωνικότητα, ευαισθησία, ψυχολογική επαφή, πληρότητα. Θεωρείται ουδέτερο, εποικοδομητικό χρώμα, που χαλαρώνει, θεραπεύει και υπόσχεται καλή φυσική κατάσταση. Είναι το χρώμα της ισορροπίας, της αρμονίας, της ειρήνης, της συναδέλφωσης και της ελπίδας. Τονώνει
την καρδιά, γαληνεύει τα νεύρα, το μυαλό και τα μάτια (Κάσσα, 2004).
Η γενική σημασία του μπλε είναι ησυχία, ειρήνη, πίστη, αλήθεια. Επιδρά χαλαρωτικά, ηρεμεί και απαλύνει. Είναι ψυχρό, ωστόσο δημιουργεί μια αρμονική ατμόσφαιρα. Είναι το χρώμα της διαίσθησης και των εντυπώσεων, είναι το χρώμα με το οποίο ερχόμαστε σέ επαφή με το υποσυνείδητο. Το μπλε του ουρανού ανοίγει το πνεύμα και την ψυχή, και δίνει το συναίσθημα της ατελείωτης άπλας και της απόλυτης εσωτερικής ελευθερίας. Επιπλέον, είναι το χρώμα της νοσταλγίας, της αυτοθυσίας, της πίστης, της υπόσχεσης και συμβολίζει τον ιδεαλισμό και την ονειροπόληση. Είναι το χρώμα των καλόπιστων και καλοδιάθετων ιδεαλιστών, που τείνουν στην αυταπάρνηση, στην ειρήνη, στην τάξη. 

Το έντονο σκούρο μπλε έχει μια τάση προς το συντηρητισμό, την αυστηρότητα, το παραδοσιακό. Χαλαρώνει, βοηθά στην καλή διατροφή και στην ανάπτυξη του σώματος, προάγει την αλήθεια, την τιμιότητα και την αξιοπιστία. Το γαλάζιο σημαίνει ρύθμιση της συναισθηματικής συμπεριφοράς, είναι το χρώμα των «κανονικών» ατόμων και των παιδιών στο στάδιο της ανάπτυξης της λογικής (Κάσσα, 2004).
Το ροζ είναι η πιο λεπτή απόχρωση του κόκκινου και γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως το χρώμα της καρδιάς. Σημαίνει αγάπη, αποδοχή, εμπιστοσύνη από τα βάθη της καρδιάς. Είναι το χρώμα των ευγενικών ψυχικών αισθημάτων σε μια ανώτερη πνευματική κλίμακα, το χρώμα της τρυφερότητας, της απαλότητας και της ετοιμότητας για προσφορά. Ακόμα, γιατρεύει πληγωμένες καρδιές και προ-
άγει τη φιλία και την αγάπη. Στην υπερβολική του, όμως, χρήση σημαίνει μια ταραγμένη σχέση με την πραγματικότητα, μια συνειδητή αποστροφή για τα ουσιαστικά πράγματα της ζωής και τους φόβους μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα (Κάσσα, 2004).
Η απόχρωση του πορτοκαλί προκύπτει από το συνδυασμό του κόκκινου και του κίτρινου χρώματος. Είναι το σύμβολο της αισιοδοξίας και της χαράς της ζωής, θετικό, ζεστό χρώμα, που ενεργοποιεί και αυξάνει την αυτοπεποίθηση, τη διάθεση για δράση και δίνει θάρρος και δύναμη. Χαρακτηρίζεται ως το «κοινωνικό χρώμα», γιατί εμψυχώνει για κοινωνικές συναναστροφές, βοηθά την ανοιχτή και καλή διάθεση απέναντι στους άλλους, δίνει θερμή συμπεριφορά. Σε αντίθεση με το κόκκινο, που έχει εκρήξεις χωρίς μέτρο, βοηθά να κρατά κανείς τον αυτοέλεγχο των συναισθημάτων του. Ακόμα, ζεσταίνει και χαροποιεί, χαλαρώνει την ένταση, βοηθά την πνευματική λειτουργία (Κάσσα, 2004).

Το καφέ είναι ένα πολύ σκούρο πορτοκαλί. Είναι το χρώμα της γης, φανερώνει την ανάγκη για τάξη και οικογενειακή θαλπωρή. Επίσης, συνδέεται με την επιθυμία για μια απλή, ήσυχη ζωή στη φύση. Το καφέ εκφράζει τις σωματικές εντυπώσεις, είναι οι ρίζες και οι καταβολές, παρέχει τη βάση για υψηλότερους στόχους. Γενικά, θεωρείται το χρώμα που αντιπροσωπεύει τη μητρική αγκαλιά και στοργή, και έχει τη σημασία της σταθερότητας, της εξασφάλισης του γήινου.
Το σκούρο καφέ και το μαύρο είναι τα χρώματα που απωθούν περισσότερο τα παιδιά (Κάσσα, 2004).
Το μωβ αποτελείται από το κόκκινο και το μπλε χρώμα. Είναι το χρώμα της έμπνευσης, του μυστικού, της φαντασίας, της προσωπικής δημιουργικότητας και της αυτοθυσίας. Επειδή είναι μείξη κόκκινου και μπλε, περιέχει τόσο την παρόρμηση του πρώτου όσο και την ηρεμία του δεύτερου. Γι’ αυτό συμβολίζει την ένωση της ύλης με το πνεύμα. Σπάνια οι άνθρωποι δείχνουν προτίμηση στο μωβ, και αυτό συμβαίνει μόνο όταν είναι πολύ ευαίσθητοι καλλιτέχνες, ιδιόρρυθμες προσωπικότητες. Γενικά, φανερώνει συναισθηματικές διαταραχές (Κάσσα,
2004).
Το γκρι στη σύνθεσή του περιέχει το άσπρο και το μαύρο χρώμα. Σημαίνει την απόλυτη ουδετερότητα, την υπερβολική έως ψυχαναγκαστική προσοχή και, κατ’ επέκταση, τη διάθεση για συμβιβασμούς. Συγχρόνως, δείχνει και πείσμα, ισχυρογνωμοσύνη και ψυχική αντίσταση. Είναι το χρώμα που φανερώνει απώθηση, φόβο για ζωή και εσωτερικές πιέσεις. Προτιμάται από δύσκολους και δύστροπους χαρακτήρες. Δείχνει σωφροσύνη, εχεμύθεια, δυσπιστία, απώθηση και αρνητική συμπεριφορά (Κάσσα, 2004).
Το λευκό είναι σύμβολο αγνότητας, καθαρότητας και αθωότητας. Φανερώνει τη διαφάνεια, την προτίμηση στο φως, την απόλυτη αποδέσμευση από την ύλη. Προάγει την ευφυΐα, την ατομική λάμψη προς τα έξω. Δηλώνει την ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα και για προσωπική ανάπτυξη. Ωστόσο, σε υπερβολική δόση σημαίνει ψυχρότητα, αφηρημένες ιδέες, υπερβολική ευαισθησία, κυνισμό. Δεν χρησιμοποιείται εύκολα παρά μόνο από άτομα με ψυχικές διαταραχές (Κάσ-
σα, 2004).
Το μαύρο εκφράζει θλίψη, απώλεια, μελαγχολία, φόβο. Σκεπάζει και κρύβει συναισθήματα. Ψυχολογικά σημαίνει φόβους, νευρώσεις, κατάθλιψη, άρνηση ζωής. Χαρακτηρίζει το ακοινώνητο άτομο και την επιθυμία του να εξαφανιστεί από «έξω», να κρυφτεί. Δηλώνει αγωνία, άγχος, ανησυχία. Το μαύρο είναι το χρώμα των νευρωτικών και εφηβικών διαταραχών (Κάσσα, 2004).
Το τιρκουάζ είναι μια απόχρωση του μπλε. Σχετίζεται με την προσοχή στη μελέτη και τη συλλογή πληροφοριών, τη θέληση για γνώση, τον αυτοσεβασμό και την υπευθυνότητα (Δήμου, 1994).

Μουσεία για μικρά παιδιά....

Μπορεί τα περισσότερα προγράμματα των μουσείων να απευθύνονται σε μεγαλύτερα παιδιά, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα χαρούν την επίσκεψη τους εκεί.

Μια καλή αρχή για τόσο μικρά παιδιά, είναι το Ελληνικό Παιδικό μουσείο. Υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος για παιδιά προσχολικής ηλικίας (βρίσκεται στο ισόγειο του μουσείου και κάθε χρονιά ανανεώνει την θεματολογία του. Υπομονή μέχρι τα 3 χρόνια του παιδιού μιας και που το μουσείο απο αυτή την ηλικία πραγματοποιεί και οργανωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα.Οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό το χώρο είναι ιδιαίτερα φιλικοί. Μην αρχίσετε τα «μη» και τα «πρέπει». Χαλαρώστε κι εσείς και βοηθήστε το παιδί να εξοικειωθεί, να δει, να νιώσει, να ανακαλύψει. Ακολουθήστε το μότο του μουσείου "Ακούω και ξεχνώ , βλέπω και θυμάμαι, κάνω και καταλαβαίνω ! "...

Εάν σας μείνει χρόνος την ίδια μέρα, μπορείτε να επισκεφτείτε και το Μουσείο Ελληνικής παιδικής Τέχνης που είναι δυο δρόμους πιο πάνω από το παιδικό μουσείο. Εκεί μπορείτε να δείτε ζωγραφιές παιδιών που εκτίθενται σε έναν όμορφο χώρο γεμάτο χρώματα. Ίσως σας φανεί πως το παιδί δεν ενδιαφέρεται ή δεν «κατανοεί». Αρκεί και μόνο το ότι είσαστε εκεί. Θα δείτε ότι σε μια άλλη επίσκεψη σας στον ίδιο χώρο, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο εύκολα.

Όσο πιο μικρά εξοικειώνονται με τέτοια μέρη τα παιδιά, τόσο πιο δεκτικά σε ερεθίσματα θα είναι αργότερα.

Μια βόλτα στου Φιλοπάππου και στο Μουσείο Συναισθημάτων Παιδικής ηλικίας είναι ιδανική. Όμορφος χώρος γεμάτος με υλικά που περιμένουν να ερεθίσουν την περιέργεια κάθε μικρού επισκέπτη. Μην ξεχνάτε να μοιράζεστε μαζί με το παιδί σας στιγμές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να του δίνετε να καταλάβει ότι βλέπει. Αφήστε εκείνο να σας καθοδηγήσει. Να σας δείξει τι του κεντρίζει το ενδιαφέρον. Μπορεί να ασχοληθεί με κάτι πολύ ώρα και κάτι άλλο να το αγνοήσει.

Αν βρεθείτε στο Θησείο, περάστε μια βόλτα με το πιτσιρίκι σας και απο το Μουσείο Θεάτρου Σκιών Χαρίδημος, που στεγάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.

Δεν υπάρχει παιδί που να μην το ξετρελαίνουν τα ζώα. 

Μια καμηλοπάρδαλη στην είσοδο, ερπετά, φυτά και πολλά άλλα ζώα σε πραγματικά μεγέθη, σας περιμένουν που αλλού; Στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Το μόνο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε θα είναι να πείσετε το μικρό σας να φύγει!

Μην ξεχνάτε βέβαια ότι απο μικρή ηλικία τα παιδιά μπορούν να “εκπαιδευτούν” στο να σας συνοδεύουν σε μια έκθεση που πραγματοποιείται σε ένα μουσείο και θα θέλατε να την δείτε. Συζητήστε, δώστε χρόνο και εξηγήστε στο παιδί τους κανόνες που πρέπει να σεβαστείτε όταν είστε με το παιδί σε ένα μουσείο. Θυμηθείτε όμως πως το παιδί δεν πρόκειται να αντέξει για πολύ ώρα...

Συνέδριο "Ψυχική Υγεία και Τηλεματικές Εφαρμογές"

 

To 2o Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο για την Ψυχική Υγεία και τις Τηλεματικές Εφαρμογές με θέμα: "Η Απάντηση
των τεχνολογιών πληροφορίες και επικοινωνίας στην οικονομική κρίση" διοργανώνεται από την "ΟΜΠΡΕΛΑ" την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012, Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, ώρες από 09:00 έως 22.00, στο Πολεμικό Μουσείο (Στάση Μετρό "Ευαγγελισμός"). Θεματολογία Συνεδρίου: Help Lines - TelePsychiatry - Internet Consultation – e-Learning – Games - Mobile Health. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Συνέδριο Θεραπευτικής Γυμναστικής & Ημερίδα Ειδικής Φυσικής Αγωγής

 

Το 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θεραπευτικής Γυμναστικής & η 4η Ημερίδα Ειδικής Φυσικής Αγωγής», που διοργανώνουν ο Τομέας Βιολογίας της Άσκησης του ΤΕΦΑΑ - ΑΠΘ και η Ελληνική Εταιρία Θεραπευτικής Γυμναστικής & Ειδικής Φυσικής Αγωγής, θα πραγματοποιηθούν στο κεντρικό (γυάλινο) κτίριο των νέων εγκαταστάσεων του ΤΕΦΑΑ, στη Θέρμη, από τις 30 Νοεμβρίου έως και τις 2 Δεκεμβρίου 2012. Στο πρόγραμμα του Συνεδρίου έχουν προγραμματιστεί διαλέξεις και στρογγυλά τραπέζια εστιάζοντας στις σύγχρονες επιστημονικές και επαγγελματικές εξελίξεις σε θέματα όπως: Θεραπευτική Γυμναστική, Ειδική Αγωγή, Ειδική Φυσική Αγωγή, Προσαρμοσμένη Φυσική Δραστηριότητα, Αναπτυξιακή Ιατρική, Ψυχοκινητική Ανάπτυξη, Αναπτυξιακές Διαταραχές, Φυσικοθεραπεία, Κινησιοθεραπεία, Αποκατάσταση, Βιολογικές Προσαρμογές από την Άσκηση, Χρόνια Οργανικά Νοσήματα, Οξείες και Χρόνιες Παθήσεις του Μυοσκελετικού Συστήματος.
Το Συνέδριο απευθύνεται σε καθηγητές Φυσικής Αγωγής, ιατρούς, φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές καθώς και στους φοιτητές των αντίστοιχων Τμημάτων.

Προετοιμασία για την επιστροφή των παιδιών στο σχολείο..

Η επιστροφή στο σχολείο των παιδιών είναι μια περίοδος προσαρμογής που απαιτεί προετοιμασία. Δεν είναι εύκολο για τα παιδιά να περάσουν από την ξεγνοιασιά του καλοκαιριού στο νέο απαιτητικό, αυστηρό ρυθμό του σχολείου.

Οι γονείς έχουν καθοριστικό ρόλο στην ορθή προετοιμασία των παιδιών τους, οποιαδήποτε και εάν είναι η ηλικία τους. Η κάθε ηλικία έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και δυσκολίες.

Ο ρόλος των γονιών δεν περιορίζεται μόνο στην υλική προετοιμασία των παιδιών. Η υλική προετοιμασία είναι βέβαια σημαντική αλλά η ψυχολογική προσέγγιση και καθοδήγηση από την αρχή του χρόνου, έχουν τεράστια σημασία στην εξέλιξη, απόδοση και ικανοποίηση του παιδιού.

Η ορθή υποστήριξη των γονιών, μεγιστοποιεί την απόδοση και τις πιθανότητες επιτυχίας των παιδιών. Παράλληλα η προσεγμένη, έξυπνη φροντίδα προς τα παιδιά που θα δίνεται από την έναρξη του σχολικού έτους, θα τα προστατεύει από πολλούς κινδύνους και θέτει τις προϋποθέσεις για να είναι ευτυχισμένα.

Το να είναι κάποιος γονιός δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δυστυχώς η διαπαιδαγώγηση των νέων για σημαντικά θέματα που θα έχουν να αντιμετωπίζουν ως γονείς, απουσιάζει.

Ας δούμε μερικά βασικά σημεία που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, οι γονείς να προσέχουν από την περίοδο της επιστροφής στο σχολείο και καθόλη τη διάρκεια του σχολικού χρόνου. 

1. Κανόνες, ρουτίνα και ύπνος 

Είναι σημαντικό για τα παιδιά να έχουν μια ρουτίνα και κάποιους κανόνες για να ακολουθούν. Είναι καθήκον των γονιών να μεριμνούν για την τοποθέτηση και τήρηση των ορίων αυτών που κατευθύνουν και προσανατολίζουν τα παιδιά.

Σίγουρα το πρώτο μέλημα είναι η ρύθμιση της ώρας του ύπνου. Μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά χρειάζονται τουλάχιστο 8 ώρες ύπνου. Ακόμη καλύτερα 9 ή 10 ώρες ύπνου τα βοηθούν περισσότερο.

Οι γονείς πρέπει να αποφασίσουν την ώρα του ύπνου ανάλογα με την ώρα που θα πρέπει να ξυπνήσουν και το χρόνο ύπνου που χρειάζονται. Όταν φτάσει η ώρα του ύπνου, τα φώτα κλείνουν και τα παιδιά πανε κρεβάτι. Η τήρηση του κανόνα αυτού είναι μεγάλης σημασίας.

Τουλάχιστο 1 ώρα πριν από το χρόνο που το παιδί παει στο κρεβάτι, πρέπει να διακόπτονται τα παιγνίδια βίντεο ή εκπομπές της τηλεόρασης που τα ερεθίζουν. Εάν παίζουν έξω παιγνίδια ή αθλούνται, πρέπει να επιστρέφουν στο σπίτι. Αυτό τους επιτρέπει να ηρεμίζουν, να χαλαρώνουν και έτσι να προετοιμάζονται για ένα καλύτερο ύπνο.

Ένα ζεστό μπάνιο λίγο πριν από το κρεβάτι, βοηθά. Το μπάνιο είναι προτιμότερο από το ντους διότι το ντους διεγείρει ενώ το μπάνιο ηρεμίζει. Επίσης το παιδί μπορεί να φαει κάτι ελαφρύ όπως για παράδειγμα ένα μπισκότο, γάλα, ψωμί με τυρί ή μέλι που είναι δυνατόν να βοηθήσουν το παιδί να αποκοιμηθεί.

Μετά από το μπάνιο και το μικρό σνακ, το παιδί είναι καλά να διαβάσει ένα βιβλίο ή κάτι άλλο που του αρέσει. Για μικρότερα παιδιά, οι γονείς τους μπορούν να τους διαβάζουν κάτι. Όταν έρθει η προκαθορισμένη ώρα, τα φώτα πρέπει να κλείνουν.

2. Η διατροφή 

Έκτός από τον ύπνο, η διατροφή χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή κατά την προετοιμασία για το σχολείο. Τα παιδιά κατά το καλοκαίρι, τρωνε πιο συχνά λιπαρά εδέσματα, γλυκά, τσιπς, τηγανητές πατάτες, παγωτά, σοκολάτες.

Η προετοιμασία για το σχολείο απαιτεί μια καλύτερη διατροφή πιο πλούσια σε φρούτα και λαχανικά.

Παράλληλα τα αναψυκτικά, οι σοκολάτες και άλλα τρόφιμα ή ροφήματα που περιέχουν καφεΐνη πρέπει να αποφεύγονται. Η καφεΐνη προκαλεί στα παιδιά αϋπνία και διαταραχές του ύπνου. Η κακή διατροφή προκαλεί δυσπεψία και εφιάλτες στα παιδιά. 

3. Η ορθή επικοινωνία

Η πηγή των περισσοτέρων προβλημάτων μεταξύ των γονιών και των παιδιών τους, είναι η έλλειψη καλής επικοινωνίας.

Η ικανότητα της προσεκτικής ακρόασης των όσων λένε τα παιδιά, έχει μεγάλη σημασία. Οποιαδήποτε και εάν είναι η ηλικία τους, το τι έχουν να πουν πρέπει να τυγχάνει ιδιαίτερης προσοχής. Κατά την έναρξη και διάρκεια της σχολικής χρονιάς, έχουν ανάγκη να μιλούν στους γονείς τους για τις εμπειρίες και προβλήματα τους και για αυτό οι γονείς πρέπει να επιζητούν αυτή την επικοινωνία.

Η προσεκτική ακρόαση και η τακτική συνομιλία είναι ο θεμέλιος λίθος της καλής επικοινωνίας των γονιών με τα παιδιά τους. Δυστυχώς όμως λόγω πολλών άλλων πιεστικών υποχρεώσεων, συχνά οι γονείς δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν στα παιδιά τους για να αναπτύξουν τους απαραίτητους δεσμούς επικοινωνίας μαζί τους.

Η καλή επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών, κτίζεται από πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία. Οι βάσεις που θα τοποθετηθούν έχουν τεράστια σημασία για όλη τη ζωή και για το μέλλον της σχέσης μεταξύ παιδιών και γονιών.

Προβλήματα λόγω απουσίας καλής επικοινωνίας παιδιών και γονιών, εμφανίζονται με έντονο τρόπο στη δύσκολη, γεμάτη προκλήσεις εφηβική ηλικία. Τα προβλήματα στο σχολείο επιδεινώνουν την κατάσταση. Εάν δεν κτισθούν καλές γέφυρες επικοινωνίας από νωρίς στη ζωή των παιδιών, τα προβλήματα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, κινδυνεύουν να παραμείνουν για όλη τη ζωή.

Οι γονείς είναι απαραίτητο να προσφέρουν χρόνο στα παιδιά τους όταν αυτά θέλουν να μιλούν μαζί τους. Πρέπει να παρατηρούν πότε τα παιδιά έχουν την περισσότερη διάθεση για να μιλούν μαζί τους. Για παράδειγμα την ώρα του φαγητού, στο αυτοκίνητο ή όταν πρόκειται να πανε στο κρεβάτι.

Το να δείχνουν ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει στη ζωή των παιδιών τους, στο σχολείο ή σε άλλες δραστηριότητες τους, τα κάνει να είναι πιο πρόθυμα να μιλήσουν για τον εαυτό τους, τα προβλήματα και τις σκέψεις τους. Αρχίζοντας οι γονείς τη συνομιλία ευκολύνουν το παιδί στο να μιλά ελεύθερα.

Η ένδειξη ενδιαφέροντος για τις δραστηριότητες του παιδιού, δημιουργεί ένα θετικό κλίμα για την ανάπτυξη καλής επικοινωνίας. Το παιδί μιλώντας για τα χόμπι, τα μαθήματα, το σχολείο και τους φίλους του, νιώθει πιο κοντά στους γονείς του. Έτσι μπορεί να τους εμπιστεύεται και να τους λεει πράγματα που διαφορετικά δεν θα έλεγε.

Οι γονείς πρέπει να δείχνουν έμπρακτα το ενδιαφέρον ακούγοντας προσεκτικά αυτά που τους λένε τα παιδιά τους. Ακόμη και εάν είναι δύσκολο, πρέπει να ακούουν με προσοχή μέχρι τέλους όλα όσα έχει να πει το παιδί και να μην το διακόπτουν. Συχνά είναι καλύτερα να επαναλαμβάνουν αυτά που άκουσαν ρωτώντας το παιδί εάν κατάλαβαν σωστά αυτά που ήθελε να πει.

Ενδιαφέρον δεν σημαίνει παρείσφρηση στο τι λεει το παιδί. Πρέπει να αφήνεται να εκφράζεται ελεύθερα. Εάν οι γονείς το διακόπτουν, δείχνουν θυμό ή απουσία προσοχής, τότε πολύ πιθανόν το παιδί να τηρεί αμυντική θέση και να αποτραβιέται.

Συχνά τα παιδιά προχωρούν ανιχνεύοντας. Λένε αρχικά μερικά πράγματα από μια κατάσταση που τα απασχολεί για να δουν τις αντιδράσεις των γονιών τους. Εάν νιώσουν σιγουριά, τότε παρουσιάζουν την όλη εικόνα.

Για τους λόγους αυτούς, οι γονείς πρέπει να αποφεύγουν να δείχνουν θυμό ή να εκνευρίζονται σε περιπτώσεις διαφωνίας. Αντίθετα, μένοντας ήρεμοι και ψάχνοντας να κατανοήσουν τα συναισθήματα του παιδιού τους, θα βρίσκουν πιο εύκολα λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν.

Μια καλή συνήθεια που προσθέτει πολλά στη σχέση γονιών και παιδιών, είναι μία φορά την εβδομάδα, να κάνουν οι γονείς κάτι ιδιαίτερο με το κάθε παιδί τους ξεχωριστά. Ο χρόνος αυτός πρέπει να αφιερώνεται πλήρως στα παιδιά και να μη διακόπτεται από άλλους.

Τα παιδιά κατά γενικό κανόνα, παίρνουν παράδειγμα από τους γονείς τους και τους μιμούνται. Συχνά αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο που αντιδρούν οι γονείς τους στο θυμό, στην επίλυση προβλημάτων και στην αντιμετώπιση δύσκολων συναισθηματικών καταστάσεων.

Συνοπτικά βλέπουμε ότι η δημιουργία καλών βάσεων επικοινωνίας μεταξύ παιδιών και γονιών, είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για τη σχέση που θα υπάρχει για όλη τη ζωή μεταξύ τους.

Για το σχολείο η επικοινωνία αυτή είναι βασική προϋπόθεση για την επιτυχία των παιδιών.

Η προσεκτική ακρόαση, η τακτική συνομιλία και η διάθεση χρόνου στα παιδιά τους, είναι βασικές αρχές που οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν εάν θέλουν να πετύχουν στον εξαιρετικά δύσκολο γονικό τους ρόλο.

4. Η οδική ασφάλεια

Η διδασκαλία των κανόνων χρήσης του οδικού δικτύου είναι υπεράνω όλων καθήκον των γονιών. Δεν πρέπει να παραβλέπεται η σημαντική αυτή πτυχή της ζωής των παιδιών που έχει άμεσα να κάνει με την προφύλαξη της ζωής τους.

Το πως τα παιδιά πρέπει να περπατούν στο δρόμο, πως διασταυρώνουν, η συμπεριφορά σε αυτοκίνητο, σε λεωφορεία, σε άλλα μέσα μεταφοράς, η χρήση του ποδηλάτου, λέγονται στα παιδιά και στο σχολείο. Όμως η συμβολή των γονιών στην εμπέδωση και εφαρμογή των βασικών αυτών κανόνων από τους γονείς έχει μεγαλύτερη δύναμη και είναι αναντικατάστατη.

Η υπενθύμιση ότι όλοι πρέπει να έχουν τη ζώνη ασφάλειας μέσα στο αυτοκίνητο είναι απαραίτητη. Τα παιδιά πρέπει να κάθονται στα πισινά καθίσματα και θα πρέπει να έχουν ειδικά καθίσματα ανάλογα με την ηλικία τους.

Τα παιδιά με ποδήλατα, αυτά που χρησιμοποιούν διάφορα πατίνια πρέπει οπωσδήποτε να έχουν κράνος.

5. Διδάξετε στα παιδιά σας να καταλαβαίνουν για το κάπνισμα, για το αλκοόλ και για τα μέσα επικοινωνίας

Δείξτε το καλό παράδειγμα διατηρώντας το σπίτι σας ελεύθερο από το κάπνισμα. Η ρύπανση του εσωτερικού αέρα του σπιτιού από τον καπνό αυξάνει τις ωτίτιδες, τις πνευμονίες και επίσης αυξάνει τα περιστατικά συνδρόμου του ξαφνικού θανάτου του βρέφους.

Εάν καπνίζετε σκεφτείτε σοβαρά να σταματήσετε. Να θυμάστε πάντα ότι ο πιο καθοριστικός παράγοντας που επηρεάζει το παιδί σας να γίνει ή όχι καπνιστής όταν θα μεγαλώσει, είναι εάν εσείς είστε ή όχι καπνιστής. Το σπίτι σας πρέπει να είναι απαλλαγμένο από το κάπνισμα.

Στην εφηβική ηλικία είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσετε τα παιδιά σας να καταλαβαίνουν τα μηνύματα που παραπλανούν, ιδιαίτερα στις διαφημίσεις. Εξηγείστε τους και πέστε τους την αλήθεια για τους κινδύνους του καπνίσματος και της κατανάλωσης του αλκοόλ.

Μιλήστε με τα παιδιά σας για τις διαφημίσεις και βοηθείστε τα, να κατανοήσουν τα πραγματικά μηνύματα που μεταφέρουν. Βεβαιωθείτε ότι αυτά που βλέπουν τα παιδιά σας στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, δεν δίνουν αίγλη στη χρήση του καπνού, του αλκοόλ και άλλων ουσιών.

Το τι βλέπουν τα παιδιά σας στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στο διαδίκτυο και η μουσική που ακούν θα πρέπει να σας ενδιαφέρει. Ιδιαίτερα σε εποχές που υπάρχουν και προβάλλονται πολλά βίαια γεγονότα, τα παιδιά επηρεάζονται και ο ψυχολογικός τους κόσμος μπορεί να υποστεί τραύματα.

Για αυτό θα πρέπει να μιλάτε στα παιδιά σας για τέτοιες καταστάσεις. Εάν αντιληφθείτε ότι ένα πρόγραμμα ή μια εκπομπή είναι ακατάλληλα για τα παιδιά σας τότε θα πρέπει να τα κατευθύνετε σε κάτι άλλο

6. Να κάνετε το παιδί σας να νιώθει ότι το αγαπάτε και ότι είναι σημαντικό

Τα παιδιά αναπτύσσουν πολύ γρήγορα στη ζωή τους το αίσθημα ότι αξίζουν. Το αίσθημα αυτό το παίρνουν από τους γονείς τους.

Πρέπει να ακούτε αυτά που σας λένε τα παιδιά σας. Με τη συμπεριφορά σας να τα βεβαιώνετε ότι τα αγαπάτε και ότι βρίσκονται σε ένα ασφαλές περιβάλλον.

Είναι καλό να τονίζετε τα ιδιαίτερα χαρίσματά τους και να τους λετε τι τα κάνει ξεχωριστά και θαυμάζετε σε αυτά.

Συνοπτικά θέλουμε να τονίσουμε ότι η προετοιμασία των παιδιών για την επιστροφή στο σχολείο δεν είναι μόνο υλική αλλά και ψυχολογική. Η υποστήριξη δεν πρέπει να είναι μόνο για την αρχή του χρόνου αλλά πρέπει να συνεχίζεται ενεργά και έμπρακτα για όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Η προσαρμογή των παιδιών χρειάζεται χρόνο και είναι απαραίτητη για να αρχίσει και να συνεχίσει το παιδί με επιτυχία τη νέα σχολική του χρονιά.

Βιβλιογραφία:

American Academy of Pediatrics

British Psychological Society

American Academy of Child and Adolescent Psychiatry

Πηγή: www.medlook.net

Όταν η κουζίνα μετατρέπεται σε χώρο δημιουργικότητας και μάθησης...

Έχετε σκεφτεί ότι η κουζίνα, ο χώρος που συχνά για τις μαμάδες είναι βαρετός και γεμάτος κουραστικές δουλειές, στα μάτια των παιδιών είναι ένας κόσμος γεμάτος παράξενα αντικείμενα, υλικά, βαζάκια, κουτάκια και πολύπλοκες συσκευές, δηλαδή ό,τι πρέπει για εξερεύνηση! Περάστε, λοιπόν, διασκεδαστικές στιγμές στην κουζίνα του σπιτιού σας, ενώ θα εκπλαγείτε με τις ευκαιρίες που θα σας δοθούν για να μάθετε χρήσιμα πράγματα στο παιδί σας.

Κουζίνα: χώρος για παιχνίδι, δημιουργικότητα και μάθηση

Σας φαίνεται παράξενο; Κι όμως, η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική, στην πραγματικότητα είναι πολύ δημιουργικές τέχνες και συναρπάζουν τα παιδιά. Αποτελούν μια πολύ καλή αφορμή για δημιουργικό χρόνο, κοινές εμπειρίες και μάθηση. Έτσι, πάρτε δίπλα το πιτσιρίκι σας και ξεκινήστε!

Συμμετοχή του παιδιού όταν μαγειρεύετε

Ακόμη κι αν είναι μωρό που κάθεται στο καρεκλάκι του, είναι πολύ πιθανό να του αρέσει να  βλέπει όσο μαγειρεύετε. Μπορείτε να του περιγράφετε παραστατικά τι κάνετε και τι υλικά χρησιμοποιείτε! Εάν είναι μεγαλύτερο, είστε τυχερή γιατί έχετε έναν πρόθυμο βοηθό! Αναθέστε του εύκολες δουλειές, όπως να σας δώσει το κουτί με τη ζάχαρη, να ρίξει κάποιο υλικό στο φαγητό ή το γλυκό ή να βοηθήσει κι εκείνο στο ανακάτεμα. (Αυτονόητο είναι ότι η βοήθεια αυτή δεν θα έχει να κάνει με το ψήσιμο ή το μαγείρεμα του φαγητού κοντά σε θερμές εστίες ή στον φούρνο!)

Φτιάξτε ζυμαράκια!

Μια πολύ ωραία ιδέα είναι να φτιάξετε ζύμη παρέα. Οργανώστε μία δραστηριότητα με το παιδί στην κουζίνα σας (ιδανικά φωνάξτε και 1-2 φίλους του!) και δείτε το σαν παιχνίδι! Διαλέξτε μια εύκολη συνταγή και φτιάξτε μαζί τη ζύμη σας. Πείτε στο παιδί τα υλικά, αφήστε το να σας βοηθήσει ρίχνοντάς τα στο μίγμα, ενώ στο τέλος, του δίνετε κομματάκια ζύμης για να πλάσει τα δικά του κουλουράκια ή ψωμάκια! Μπορείτε, επίσης, να χρησιμοποιήσετε διάφορα σχεδιάκια κουπ-πατ που θα το ενθουσιάσουν.

Το πιτσιρίκι σας σίγουρα θα ανυπομονεί πότε θα ψηθούν τα ζυμαράκια του, ενώ θα χαρεί πάρα πολύ να δοκιμάσει αυτό που έφτιαξε και να το κεράσει όλο περηφάνια στη μαμά, τον μπαμπά , τον παππού και τη γιαγιά!

Τι θα κερδίσει το παιδί σας

• Θα μάθει να είναι δημιουργικό, παρατηρώντας πώς από απλά υλικά, μέσα από μια διαδικασία και με την παρέμβασή μας, μπορεί να προκύψει το φαγητό ή το γλυκό που τρώει. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά της εποχής μας που έχουν μάθει πως όλα τα αγοράζουμε έτοιμα από διάφορα μαγαζιά!
• Θα έρθει σε επαφή και θα γνωρίσει τα υλικά και τις βασικές τροφές, με τη γεύση, τη μυρωδιά, την όψη, το χρώμα και την υφή τους, π.χ. πώς είναι η ζάχαρη, το αλεύρι, το λάδι κτλ.
• Θα κατανοήσει την έννοια της ανάμιξης και της σύνθεσης, δηλαδή ότι «από πολλά απλά πράγματα, φτιάχνεται ένα διαφορετικό μεγαλύτερο πράγμα».
• Με αφορμή τις συνταγές και τις δοσολογίες, θα μάθει ποσοτικές έννοιες. Θα αντιλαμβάνεται τι σημαίνει «λίγο» και «πολύ», ενώ εάν είναι μεγαλύτερο, μπορείτε να χρησιμοποιείτε μονάδα μέτρησης, π.χ. μία κουταλιά ή μία κούπα.
• Θα μάθει από μικρό τα μαγειρικά σκεύη και τα ονόματά τους.
• Θα αντιληφθεί καλύτερα τις έννοιες «ζεστό» και «κρύο», καθώς ορισμένα φαγητά θα ψηθούν ή θα ζεσταθούν στο φούρνο ή άλλα θα  μπουν στο ψυγείο.
• Θα εξασκηθεί να πλάθει με τα χέρια του σχήματα, κουλουράκια και ψωμάκια, με τη ζύμη που θα του δώσετε!
• Θα βιώσει τη δημιουργικότητα και θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνάμεις του.

Τι θα κερδίσετε εσείς

Χαρούμενες στιγμές, τον ενθουσιασμό των παιδιών στα πρόσωπά τους, υπερηφάνια για τις γευστικές δημιουργίες τους και… χρήσιμους βοηθούς στην κουζίνα!

Πέστε το με ένα.....παραμύθι!

Ο πρώτος βασικός ρόλος του παραμυθιού είναι η ψυχαγωγία του παιδιού, δεν είναι όμως μόνο αυτό. Με το παραμύθι το παιδί νιώθει, κατανοεί, διαχειρίζεται και αλλάζει. Το παραμύθι, άλλωστε, μοιάζει τόσο με την αληθινή ζωή. Πάντα υπάρχει ένας ήρωας, μια διαδρομή κι ένας στόχος και ενδιάμεσα δυσκολίες, εχθροί και σύμμαχοι.

Το παραμύθι επιτρέπει στο παιδί να βιώσει αυθόρμητα τα άγχη του, τις επιθυμίες και τις ανάγκες του με ασφάλεια. Η επιβεβαίωση ότι τα εμπόδια ξεπερνιούνται κι όλα τελικά πηγαίνουν καλά είναι πολύ σημαντική για να νιώσει το παιδί ηρεμία.
Επιπλέον, το παραμύθι επεμβαίνει διορθωτικά στην πραγματικότητα. Είναι ένας ασφαλής χώρος για να αναπτυχθεί και να διορθώσει τις αδυναμίες του ή να δεχτεί ανώδυνα τις ματαιώσεις της ζωής. Τέλος, του δίνει τη δυνατότητα να αφομοιώσει πιο σύνθετες έννοιες, όπως το πένθος, την απώλεια, τις κοινωνικές διαφορές, τις ηθικές αξίες. Στην ουσία, το παραμύθι δουλεύοντας σε ένα φανταστικό χώρο προετοιμάζει το παιδί για την πραγματική ζωή!
Τα παραμύθια παίζουν σημαντικό ρόλο στην καλλιέργεια του ψυχισμού των παιδιών, γιατί περιέχουν στοιχεία και χαρακτήρες με τα οποία το παιδί ταυτίζεται και μέσα από αυτά εκφράζει και διαχειρίζεται ασυνείδητα κομμάτια του ψυχισμού του. Το παραμύθι, επειδή είναι ένας κόσμος φανταστικός, δημιουργεί το περιθώριο στα παιδιά να αφεθούν σε κομμάτια του ψυχισμού τους, που έξω από το παραμύθι μπορεί να φαντάζουν απειλητικά ή απίθανα.
Για παράδειγμα, ο δράκος ενός παραμυθιού μπορεί να είναι ένας χαρακτήρας με τον οποίο ένα θυμωμένο παιδί μπορεί να ταυτιστεί για να εκτονώσει το θυμό του. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον ήρωα για να προβάλλει επάνω του τα στοιχεία κάποιου προσώπου απ’ την πραγματική του ζωή, ενός προσώπου που φαίνεται απειλητικό στο παιδί.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι μέσα από το παραμύθι και τη φαντασία δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να παλέψει με το δράκο και να τον νικήσει, κάτι που πιθανότατα δε θα μπορούσε να κάνει στην καθημερινότητά του με ένα πρόσωπο που το “απειλεί”. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που καταφεύγουν στη φαντασία κυρίως παιδιά που έχουν δυσκολία να βάλουν τα συναισθήματά τους ξεκάθαρα σε λέξεις, είτε γιατί έχουν λεκτικές δυσκολίες, είτε γιατί τους είναι συναισθηματικά δύσκολο να μιλήσουν με ειλικρίνεια για το πώς αισθάνονται.
Τα παραμύθια λειτουργούν βάσει των προβολικών μηχανισμών του ανθρώπινου ψυχισμού (διαδικασίες μέσα από τις οποίες ένας άνθρωπος προβάλλει σε μια ιστορία στοιχεία από τη δική του ζωή και τον εσωτερικό του κόσμο). Μέσα από αυτές τις διαδικασίες προκύπτουν και ταυτίσεις με τους ήρωες των παραμυθιών ή με τα γεγονότα, όπως διαδραματίζονται σ’ αυτά. Ένα παιδί μπορεί να ταυτιστεί και με το τέλος μιας ιστορίας ή να θελήσει να την αλλάξει.
Συνήθως, οι αλλαγές που μπορεί να θέλει να κάνει το παιδί σε ένα παραμύθι, η έντονη συμπάθειά του και η προσκόλληση σε μια ιστορία ή αντίστοιχα η απέχθειά του γι’ αυτή, δείχνουν πολλά για τον ψυχισμό του παιδιού, αλλά και τη ζωή του. Αν για παράδειγμα, το παιδί στο παραμύθι με τα τρία γουρουνάκια πει στη μαμά του ότι αυτά δεν καταφέρνουν να προστατευτούν από τον κακό λύκο ή ότι ο κακός λύκος είναι πιο δυνατός και τα καταφέρνει καλύτερα από τα γουρουνάκια όσο αυτά κι αν προσπαθούν, τότε το παιδί πιθανότατα εκφράζει εσωτερικές ανασφάλειες.
Μπορεί μ’ αυτόν τον τρόπο να εκφράζει τους φόβους του για τη συνύπαρξή του με άλλα παιδάκια ή τα αδέλφια του ή μπορεί να εκφράζει την απειλητική παρουσία ενός ατόμου στην οικογένεια ή στο σχολείο. Τέλος, μπορεί να δείχνει έναν ιδιαίτερα εύθραυστο ψυχισμό με εντονότατες ανασφάλειες επιβίωσης.

14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας: Η Ψυχολογία σε κρίσημους καιρούς

Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλώ στο 14^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην Αλεξανδρούπολη, 15-19 Μαΐου 2013, με κεντρικό θέμα:
  
Κρίσιμοι καιροί: Η λεγόμενη «οικονομική κρίση» προκαλεί γενικότερες αναταράξεις σε κοινωνικό, συναισθηματικό και ιδεολογικό επίπεδο καθιστώντας τους καιρούς που διανύουμε κρίσιμους. Στο πλαίσιο αυτό, φαινόμενα όπως η ανεργία, η φτώχια, ο ρατσισμός, η βία, η απόγνωση αλλά και η αλληλεγγύη, η ελπίδα, η κινητοποίηση αλλάζουν νόημα και μορφή.
Η Ψυχολογία στην κρίση: Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της θέτουν νέα ερωτήματα και προκλήσεις στην ψυχολογική έρευνα: Ποιες είναι, για παράδειγμα, οι επιπτώσεις αυτής της κρίσης σε ατομικό επίπεδο, στον τρόπο σκέψης, δηλαδή, στα συναισθήματα, στην εικόνα που διαμορφώνει κανείς για τον εαυτό του, στις ηθικές αξίες; Ποιες είναι οι επιπτώσεις της κρίσης σε ομαδικό και διομαδικό επίπεδο; Πως επηρεάζονται οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και οι τρόποι με τους οποίους αντιλαμβάνονται τους άλλους; Ποιες είναι οι επιπτώσεις της κρίσης στις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και τους μειονοτικούς πληθυσμούς; Πως επηρεάζονται οι θεσμοί (οικογένεια, σχολείο, ΜΜΕ) και οι συλλογικότητες;
Η Ψυχολογία υπό κρίση: Κάθε κρίση, ωστόσο, είναι και ευκαιρία για ανάλυση και αναστοχασμό: Πως επηρεάζονται, κάτω από τις νέες συνθήκες, το περιεχόμενο και τα όρια των «φαινομένων» που μελετά η Ψυχολογία; Σε ποιο βαθμό τα διαθέσιμα θεωρητικά και ερευνητικά εργαλεία αρκούν για να ερμηνεύσουν ή να αντιμετωπίσουν σύνθετα κοινωνικά προβλήματα όπου το ατομικό και το κοινωνικό συμπλέκονται με περίπλοκους τρόπους; Πως, τελικά, μπορεί να συμβάλει η Ψυχολογία ενισχύοντας μια κοινωνία δικαίου και καταπολεμώντας τον αποκλεισμό, τις ανισότητες και τις κοινωνικές διακρίσεις;
Στόχος του 14ου Πανελλήνιου Συνεδρίου είναι να συζητηθούν θέματα που προκύπτουν από τα παραπάνω ερωτήματα κατά τη διάρκεια προσκεκλημένων ομιλιών, συμποσίων, θεματικών συνεδριών και εργαστηρίων. Έμφαση θα δοθεί  στην ανταλλαγή απόψεων προκειμένου να αναπτυχθεί ένας ενδιαφέρων και γόνιμος διάλογος.
Όπως κάθε συνέδριο, έτσι και το 14^ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρίας, αποτελεί ένα πλαίσιο παρουσίασης νέων δεδομένων, αρχών και προτάσεων. Το παρόν Συνέδριο, όμως, επιδιώκουμε να αποτελέσει πόλο όχι μόνο ερευνητών από το χώρο της Ψυχολογίας, αλλά και από άλλα επιστημονικά πεδία. Επίσης, θα ήταν χαρά μας αν φοιτητές, εκπαιδευτικοί, στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης και επαγγελματίες δουν το συνέδριο αυτό ως ένα «χώρο» όπου μπορούν να ακούσουν και να ακουστούν συμπράττοντας στην επίτευξη του βασικού στόχου της εκδήλωσης.
Ελπίζουμε το 14^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας να αποτελέσει το ιδανικό πλαίσιο για την ανταλλαγή επιστημονικής γνώσης και εμπειρίας. Η συμβολή σας και η ενεργός παρουσία σας στις εργασίες του Συνεδρίου θα είναι η βασική εγγύηση για την ουσιαστική επιτυχία του.
Η Οργανωτική Επιτροπή και εγώ προσωπικά σας περιμένουμε στην Αλεξανδρούπολη.
Δέσποινα Σακκά
Η Πρόεδρος του Συνεδρίου

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΔΥΣΛΕΞΙΑ

Οι δυσλεξικοί μαθητές, σύμφωνα με τους Δρ S.Chinn και J.Ashcroft, δυσκολεύονται στην απόκτηση μαθηματικών γνώσεων εξαιτίας των παρακάτω παραγόντων.

•  Οπτική αντίληψη: Οι δυσλεξικοί μαθητές συγχέουν διάφορα σύμβολα των μαθηματικών, όπως το σύμβολο της πρόσθεσής ‘+’ με το σύμβολο του πολλαπλασιασμού ‘χ’ ή αυτό της πρόσθεσης ‘+’ με το σύμβολο της διαίρεσης ‘ ÷’. Ακόμα μπερδεύουν και αριθμούς μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα το 3 με το 5 και το 6 με το 9. Επιπλέον, τα δυσλεξικά παιδιά αισθάνονται αμήχανα και στην περίπτωση εκείνη, όπου τα παραδείγματα είναι γραμμένα στην ίδια σελίδα και πολύ κοντά το ένα με το άλλο.

• Προσανατολισμός: Τα μαθηματικά έχουν μια ιδιαιτερότητα: δεν έχουν σταθερούς κανόνες που να ισχύουν σε όλες τις περιπτώσεις,. Το μαθηματικό υλικό περιέχει πολλές «εξαιρέσεις του κανόνα», γενικά, αλλά και ειδικά σε ότι αφορά τον προσανατολισμό. Είναι, όμως, γνωστές οι εγγενείς δυσκολίες των δυσλεξικών παιδιών με τη διάκριση ‘δεξιού’ και ‘αριστερού’. Συνεπώς, είναι φυσικό να προβληματίζονται, για παράδειγμα, που η πρόσθεση και αφαίρεση αριθμών σε στήλες γίνεται από τα δεξιά στα αριστερά, αλλά η διαίρεση από τα αριστερά στα δεξιά.

• Βραχυπρόθεσμη Μνήμη: Οι περισσότεροι δυσλεξικοί έχουν πιο αδύναμη μνήμη από τους συνομηλίκους τους. Ως εκ τούτου, δυσκολεύονται στις πράξεις που απαιτούν περισσότερα του ενός βήματα. Για παράδειγμα, ξεχνούν τα «κρατούμενα».

• Μακροπρόθεσμη Μνήμη: Η μνήμη των δυσλεξικών ατόμων έχει κενά και αυτό δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την απόδοση τους στα μαθηματικά. Ένας από τους περιορισμούς στα μαθηματικά είναι η αδυναμία του παιδιού για άμεση ανάκληση αριθμών από τη μνήμη, ενώ δεν μπορούν, για παράδειγμα, να θυμηθούν απέξω σημαντικές αριθμητικές πράξεις, όπως την προπαίδεια. Αυτός είναι, πιθανόν, ο λόγος που οι δυσλεξικοί μαθητές χρησιμοποιούν αντισταθμιστικές στρατηγικές για να κάνουν σωστά πράξεις, για να λύσουν ένα πρόβλημα, για να μάθουν την προπαίδεια. Σύμφωνα με τον Δ.Π. Στασινό, μια επαρκής και άμεση μνήμη είναι αναγκαία προϋπόθεση για να έχει επιτυχία το παιδί στα μαθηματικά. Επομένως, στο βαθμό που οι δυσλεξικοί παρουσιάζουν έλλειμμα στην ικανότητα αυτή, η αδυναμία τους στα μαθηματικά δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη.

•  Ταχύτητα: Τα μαθηματικά απαιτούν ταχύτητα στις κινήσεις, την οποία όμως δε διαθέτουν οι δυσλεξικοί μαθητές. Η απαίτηση αυτή των μαθηματικών τείνει να αυξάνει το άγχος των μαθητών και συνεπώς να μειώνει την ακρίβεια των υπολογισμών τους. Οι δυσλεξικοί, συνήθως, είναι πιο αργοί και πιθανότερη αιτία είναι η αδυναμία ανάκλησης από την μνήμη τους θεμελιωδών στοιχείων Γίνεται κατανοητό επομένως, γιατί τα άτομα αυτά παρουσιάζουν δυσκολίες στην εκμάθηση ακόμα και βασικών μαθηματικών πράξεων.

•  Γλώσσα των Μαθηματικών: Τα μαθηματικά έχουν το δικό τους λεξιλόγιο και αυτό μπορεί να είναι η πηγή πολλών προβλημάτων. Λέξεις όπως ‘περίμετρος’, ‘υπολογισμός’, ‘ισούται’, αποτελούν μέρος της θεμελιώδους ορολογίας των μαθηματικών, αλλά είναι άγνωστες στα παιδιά. Η ορολογία των μαθηματικών πρέπει να γίνει πλήρως κατανοητή από τους μαθητές, πριν προχωρήσουν στο πρακτικό κομμάτι των μαθηματικών. Επίσης, υπάρχουν πολλές λέξεις που περιγράφουν την ίδια διαδικασία. Για παράδειγμα, ‘πολλαπλασιασμός του 3 με το 4’, ‘3 φορές το 4’, ‘το γινόμενο των αριθμών 3, 4’,’3 επί 4’ είναι εκφράσεις ισοδύναμες. Ομοίως και οι ακόλουθες εκφράσεις : ‘πρόσθεση του 3 με το 4’, ‘αυξάνεται το 3 κατά 4’, ‘3 συν 4’, ‘το άθροισμα των αριθμών 3, 4’. Επιπρόσθετα, στα μαθηματικά υπάρχει πληθώρα όρων που χρησιμοποιούνται στην καθημερινή ζωή, με διαφορετική όμως έννοια από ότι στα μαθηματικά, και αυτό δημιουργεί περισσότερη αναστάτωση στα παιδιά με δυσλεξία, και όχι μόνο, που προσπαθούν να μάθουν μαθηματικά. Έτσι, ο μαθηματικός όρος ‘περιττός’ δηλώνει τουςαριθμούς 1,3,5,7,9…τους αριθμούς δηλαδή της μορφής 2κ+1, ενώ στην καθημερινότητα χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει κάτι που δεν είναι απαραίτητο.

• Ακολουθία: Απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτήσει κανείς μαθηματικές γνώσεις, είναι να κατανοεί την έννοια της ‘σειράς’. Για παράδειγμα, μεταξύ άλλων, τα παιδιά θα πρέπει να μπορούν να μετρούν μπρος και πίσω, και ανά εξάδες, οκτάδες κ.ο.κ. Επιπλέον, θα πρέπει να είναι σε θέση να ακολουθούν τα περίπλοκα βήματα της διαίρεσης. Όμως, οι δυσλεξικοί συνηθίζουν να κάνουν ακολουθητικά λάθη (π.χ. λάθη σύγχυσης στη σειρά των γραμμάτων μιας λέξης ), με συνέπεια να δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η μαθηματική τους εκπαίδευση. Τα λάθη σειροθέτησης μπορούν να συνδεθούν επίσης και με τα γλωσσικά προβλήματα. Έτσι, σε ερωτήσεις του τύπου ‘ Βγάλε 17 από το 36’, παρουσιάζονται οι αριθμοί σε αντίστροφη σειρά, από αυτή που πρέπει να είναι για να γίνει ο υπολογισμός της πράξης, ενώ στην έκφραση ‘26 μείον 16’οι αριθμοί παρουσιάζονται με τη σειρά με την οποία όντως γίνεται ο υπολογισμός της διαφοράς. Τέλος, δυσκολίες προκαλεί στους δυσλεξικούς μαθητές και η ακολουθία των αρνητικών αριθμών, όπως και οι αρνητικές συντεταγμένες.

•  Άγχος: Γενικά, τα μαθηματικά προκαλούν άγχος σε όλους τους μαθητές, αλλά ακόμα περισσότερο στους δυσλεξικούς. Χαρακτηριστικό των δυσλεξικών μαθητών είναι η άρνησή τους να λύσουν μια άσκηση ή να απαντήσουν σε μια ερώτηση, όταν την έχουν προδικάσει ως ‘πολύ δύσκολη’. Στα μαθηματικά, ωστόσο, χρειάζεται προσπάθεια και ρίσκο για την επίλυση μιας άσκησης. Η απροθυμία λοιπόν των δυσλεξικών μαθητών, που πηγάζει από το φόβος πιθανής αποτυχίας, τους στερεί τη συμμέτοχη τους στις διαδικασίες μάθησης των μαθηματικών.