Ο ρόλος της οικογένειας στην ανάπτυξη του παιδιού

 

Η οικογένεια επιδρά:

 στην ψυχοσωματική

 στη διανοητική και

 στη συναισθηματική

 

ανάπτυξη του παιδιού. Ταυτόχρονα διαδραματίζει σημαντικότατο μορφωτικό και κοινωνικοποιητικό ρόλο. Η οικογένεια αποτελεί ένα «πολυσύνθετο μικροσύστημα αλληλεπιδράσεων, όπου ο συναισθηματικός τόνος, οι μέθοδοι αγωγής, οι προσδοκίες, η επικοινωνία και οι σχέσεις μεταξύ

γονέων, παιδιών και μεταξύ των συζύγων παίζουναποφασιστικό ρόλο», (Κακαβούλης Ηθική Ανάπτυξη και Αγωγή σελ.244.

«Οι στενές βιοσωματικές σχέσεις ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά, οι φυσικοί και ψυχικοί δεσμοί, δημιουργούν τις πιο κατάλληλες προϋποθέσεις για ισχυρή παιδαγωγική και μορφωτική επίδραση, η οποία ενισχύεται ακόμα περισσότερο από τον περιορισμένο αριθμό μελών της οικογένειας, όσο και από την πλαστικότητα του σώματος και τη δεκτικότητα της ψυχής των παιδιών στα πρώτα χρόνια της ζωής τους».

  

2. Το Οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να παρέχει:

 

•  Ικανοποίηση-εξασφάλιση των βιολογικών αναγκών του παιδιού

 

•  Ασφάλεια

•  Αγάπη

•  Σταθερότητα

•  Συναισθηματική κάλυψη και πληρότητα

•  Εμπειρίες και γνώσεις

•  Πρότυπα για μίμηση

•  Μετάδοση αξιών, κανόνων, τρόπων συμπεριφοράς.

3. Δυσμενείς οικογενειακοί παράγοντες που επιδρούν στην ανάπτυξη του παιδιού

 

  

•  Διαζύγιo
•  Ορφάνεμα

  

  
  
•  Ψυχικές ασθένειες γονέων
•  Εσφαλμένοι τρόποι μεταχείρισης
•  Υπερπροστασία
•  Υπερβολική πειθαρχία
•  Υπερβολική ελευθερία

4. Ο μορφωτικός ρόλος της οικογένειας

 

Η μορφωτική και παιδαγωγική επίδραση της οικογένειας είναι ιδιαίτερα σημαντική στην ανάπτυξη και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού. Βασικοί στόχοι είναι:

 η απόκτηση γνώσεων και εμπειριών και

 η ανάπτυξη γνωστικών ικανοτήτων

 

Ταυτόχρονα η οικογένεια αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα της ψυχοπνευματικής ανάπτυξης του παιδιού, όντας υπεύθυνη για:

Την απόκτηση της μητρικής γλώσσας από το παιδί

Τη νοητική εξέλιξή του

Τον εμπλουτισμό των εμπειριών του και

Τη διεύρυνση .των πνευματικών του ικανοτήτων.

 

 

5. Ο κοινωνικοποιητικός ρόλος της οικογένειας

 

Η οικογένεια αποτελεί:

 Πρωτογενή φορέα κοινωνικοποίησης του παιδιού

 Καθοριστικό παράγοντα ομαλής ένταξης του παιδιού στο

 

κοινωνικό σύστημα

 Φορέα καλλιέργειας κοινωνικών αρετών

 Παράγοντα διαμόρφωσης της κοινωνικοπολιτιστικής ταυτότητας του παιδιού

 

 Κανάλι μετάδοσης αξιών, στάσεων, κανόνων και τρόπων συμπεριφοράς και

 

     Μηχανισμό ανάπτυξης στενών δεσμών αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης.

 

 

Η ποιότητα της οικογένειας επηρεάζει τη συναισθηματική και την ηθική εξέλιξη του παιδιού.

Μέσα από την οικογενειακή αλληλεπίδραση φαίνεται να αναπτύσσονται σχέσεις βασικές για την όλη ηθική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού.